Bez początkowego przynudzania powiem, iż jestem już absolwentem gimnazjum. W szkole, do której chodziłem, doznałem dokuczania, jakiego kiedykolwiek w tak ogromnym stopniu nie doświadczyłem, ze strony rok starszych wrogów. Nie było to tylko dokuczanie tak po prostu, bo oni brali pod uwagę ich zazdrość pod względem: mojego zainteresowania komputerami i technologią, gier, w które gram, muzyki, której słucham. Problemem w tym, że ja grałem, tylko w jedną grę a w ogóle, nie słucham i nie słuchałem określonego gatunku muzyki i konkretnego wykonawcy, dla mnie całkowicie nie ma znaczenia, jaki to był gatunek, bo przecież muzyka służy po to, aby ją słuchać, a nie tworzyć zasrane demagogie. Przyznanie się wtedy do mojej ulubionej gry było moim największym błędem. Zaczęli się przy mnie zachowywać jak idioci, których trzeba nakarmić moją obecnością i szczerzyć je*ane kły reakcji z powodu innych upodobań. To nie koniec na nich – brali oni tabakę, kurzyli tytoń, pili alkohol, byli za legalizacją marihuany. Do dziś nie spróbowałem żadnych z tych wymienionych używek, bo właśnie przez to powstają tacy idioci jak oni. Wystarczyło tylko zasiąść przed komputerem, do ulubionej gry, a cały czas co bym tylko nie kliknął myszką, to miałem wrażanie, że ktoś stoi przede mną, naśmiewa się i obraża. W październiku 2011 roku zachorowałem na cukrzycę typu 1. Pojawienie się jej w moim codziennym życiu nie sprawiało mi trudności, trudnością było to, że spotkałem w szpitalu totalnego idiotę, poprawka – DWÓCH IDIOTÓW!!! Jeden miał trójkątną twarz, włosy po połowę pleców, krzaczaste ciemne brwi, ogromne gały tak wypchnięte na wierzch, że aż samo patrzenie sprawiało mi wstręt. Drugi typ był jak karzeł – okropnie niski, ogromny łeb z wypukłym czołem, skośne brwi, wyraz twarzy jak by ciągle coś mu przeszkadzało. Obaj idealnie pasowali do siebie charakterem, obaj byli zagorzałymi fanatykami chorych gatunków muzyki… tfu! Zniszczyli mi psychikę, której destrukcję odczuwam do dziś (trzęsą mi się ręce, jak o tym piszę). Im również też wszystko wygadałem a propos hobby i zainteresowań. Zniszczyli mi psyche totalnie, tylko z tego powodu, że im nie pasowało to, co kocham lub po prostu byli zazdrośni. Przeklinali, wyzywali, ośmieszali moje imię i nazwisko. Nie miałem szans, by się obronić, bo byłem praktycznie cały czas za 4 ścianami. Jeszcze przed cukrzycą pierwszy raz w życiu zakochałem się w dziewczynie i nie mogłem o niej zapomnieć przez rok (nie chciała mnie) co mnie wtedy również dołowało. Mnóstwo razy próbowałem się zabić, na szczęście do dziś tego nie zrobiłem. Sytuacja poprawiła się na zawsze w trzeciej klasie gimnazjum, ale psycha i tak była ciągle zryta. W grudniu 2013 roku padłem w taki szał, że się pociąłem nożem do papieru, krew z ręki kapała mi jak deszcz z rynny, nie wspominając już o trzech bliznach, które są dobrze widoczne do dziś. U psychiatry problem został rozwiązany – okazało się, że mam zaburzenia emocjonalne. Pani psychiatra zaproponowała leki, jak tylko o nich usłyszałem to tylko, zacząłem ze łzami błagać, aby mi je przypisała. Leki biorę do dziś i dzięki temu mogę normalnie funkcjonować i nie dręczą mnie już silnie złe myśli i wspomnienia. Sumując: nie rozumiem, jak można było, wyrządzić komuś taką krzywdę. Nie jestem w stanie, zrozumieć jak w tym wieku można było zacząć palić i chlać, obrażać innych za czyjeś upodobania, znęcać się psychicznie i fizycznie. Dzisiaj za to, po prostu kazałbym takich nabić na pal i wrzucić do ognia za to, co mi zrobili. Nigdy w sumie nie byłem w stanie pojąć jak można się z kimś bić więc raczej moje zdanie typu „Dziś za to” są tylko tworem nienawistnej wyobraźni. Moim dalszym celem kształcenia się jest technikum informatyczne. Z całego serca pozdrawiam czytających tych, którzy ucierpieli w podobny sposób. Dziękuję! 3majcie się.
To jakiś troll. Apeluję do Was Chujanie byście nie odpisywali na jego „chujnie”.
Już nawet nie czytam tych Twoich bredni kolego ale od razu daję 1 gwiazdkę.
Jeśli siedzi pzred „kompem” widocznie tak mu dobrze a tobie debilowaty ćwoku nic do tego.
Ahaha, taka chujnia przechodzi, że nachodzą mnie myśli, iż Wszarzem miałby być administrator ;p
Dobrze, że zawsze daje ten sam tytuł. Łatwo ominąć te gówniane chujnie.
Jeśli wyjeżdżasz to znaczy że nie napiszesz o wszarzu za długo co ? Napisz więcej ! bo mam ubaw
Napisz książkę, ale o kimś lub o czymś innym,bo jest potencjał.
kolejne wypociny „Pisarza – wszarza”
:]
Ja nie mam współlokatorów i dlatego mieszka mi się dobrze. Moja loszka obrabia codziennie mojego fiuta na klęczkach i jest jak w niebie…
Okres wakacyjny, a koleś siedzi u ciebie? Nie oszczędza prądu, tylko siedzi przed kompem? Nie pojechał na wieś do pomocy przed zbliżającymi się żniwami, tylko woli siedzieć u ciebie w norze i za to płacić? Chyba ten twój współlokator mieszka w twojej głowie, bo sam nim jesteś i chuj cię strzela że całe wakacje przesiedzisz na opierdziałym fotelu przed monitorem.
Jesteś pałą.
A ja ,kurwa ,myślałem ,że już umarłeś,albo wcieliłeś się w tego od „loszki”.Niestety.
Daje 5/5 pisz częściej to zabawne
Uwierzyła bym w te historie gdybyś po niedługim czasie od jego wprowadzki , zaproponował wyprowadzkę
Zapomniałeś dodać że te wczasy będą drogie i ekskluzywne.