Mam 22 lata, mieszane zaburzenia osobowości i myśli suicydalne utrzymujące się około dwa lata.
Jestem po nie udanej próbie samobójczej około miesiąc temu.
Mój przyjaciel zawiadomił pogotowie o mojej chęci odebrania sobie życia, kompletnie nie pamiętam trzech dni z mojego życia, podobno byłem na toksykologi 48h gdzie pilnowala mnie policja, ratownicy medyczni zawiadomili policję bo znaleźli u mnie w pokoju znaczne ilości narkotyków, odzyskałem świadomość dopiero w szpitalu psychiatrycznym. Po tygodniu pobytu wypisali mnie ze skierowaniem do innego szpitala w celu kontynuacji leczenia, zalecono mi całkowita abstynencje od alkoholu i substancji psychoaktywnych był to mój problem ostatnimi czasy na tyle poważny że zaniedbywalem swoją pasję pracę i studia. Obecnie przebywam u rodziców stan mojego zdrowia się nie poprawia kiedy pytają mnie jak się czuje mówię że ok, mimo że wsrodku nie czuje nic całkowita otchłań, mówię tak żeby dali mi świety spokój, mój nastrój zmienia się z godziny na godzinę raz coś we mnie krzyczy że chce żyć a raz planuje i sprawdzam godziny przyjazdów i odjazdów pociągów żeby się pod niego rzucić, diagnoza ktora mi wystawili w szpitalu psychiatrycznym jest nie trafna wręcz absurdalna większość to bzdury na podstawie jakiegoś testu tak lub nie z ewentualnym uzasadnienem odpowiedzi, psychlog stażysta której pytania były na tyle głupie i wkurwiajace że pewnego razu na rozmowie wyszedłem gwałtownie z gabinetu.
Uważam że co nie którym powinno się zabierać prawa do wykonywania zawodu. Nie mniej jednak wkurwia mnie to że ludzie na siłę trzymają cię przy życiu i nie pozwalają odejść.
Nie wszystkim da się pomóc, nie wszyscy chcą tej pomocy, żyjemy w trudnych pojebanych czasach gdzie jakąś część ludzi się nie odnajduje w tym społeczeństwie, w świecie dzisiejszej technologi gdzie świat social mediów pokazany jest w dobrym pięknym cudownym świetle z dala od rzeczywistości którą otacza się większość ludzi. W momencie kiedy człowiek zobaczy ten cudowny świat, który jest w tym małym urządzeniu które każdy nosi przy sobie i porówna te dwa światy to wtedy przychodzi rozczarowanie smutek i uczucie porażki. Świat social mediów jak i ówczesnej technologi źle wpływa na ludzi pogrąża ich w kompleksach zmusza do porównywania się do innych gdzie każdy ma swoje malutkie życie z własną historią. I to na nim powinien się skupić ale wiadomo są ludzie wybitni przeciętni i głupi. Nie każdy ma świadomość tego że żyje się raz i nikt inny za ciebie tego życia nie przeżyje. System który przygotowuje ludzi do porzucenia własnych marzeń, celów, wizji na rzecz dobra ogółu. Z pokolenia na pokolenie przekazywane jest żeby być posłusznym zdobyć edukację stabilną pracę i wykstałcenie, żeby uczestniczyć w tym wyścigu szczurów, większość i tak nie zdaje sobie z tego sprawy i będą robić za kręgosłup społeczny, pokornie kiwając głową do ludzi nad nimi i wykonując polecenia bo nie umieją samodzielnie myśleć, ogłupionym zastraszonym społeczeństwem łatwiej się manipuluje, nie mam pojęcia gdzie zmierza ten świat i co homo sapiens zrobi, jedno jest pewne nie chce w tym uczestniczyć czuje się jak puzel z innego pudełka.
To moja subiektywne spostrzeżenie na obecną otaczającą nas rzeczywistość.
22 letni incel, muzyk, artysta.
Nowy wspaniały świat
2023-12-05 20:0511
7
Jebaj się mendo spoleczna
Na takich jak ty chuju idą moje podatki
Weź się do kupy imbecylu i zacznij pracować na rzecz społeczeństwa, podatki odprowadzaj bo pkb samo się nie wyrobi luju jebany
Zrozumiano?!
oj ty śmieszna nic nie znacząca mrówko plująca jadem na prawo i lewo.
Za bycie toksyczną kurwą życie cię wynagrodzi w postaci wegetowaniem od wypłaty do wypłaty. szczam na te twoje pkb i podatki twoja nie zaradność życiowa i schemat prostoliniowy sprawia że płacisz te podatki i żyjesz jak nędzny śmieć. Ludzie którzy są zdolni znajdują sposób na wyjście z matrixa i pierdolenie wszystkiego przez nabytą władzę W.O.L.N.O.Ś.Ć jebany polaku z ubytkiem w jamie ustnej nie wiem czy słyszałeś o czymś takim i czy kiedykolwiek tego zaznasz.
Za jakąś robotę byś się wziął?
Jebany nierób pasożyt
Wow, mocny wpis. Smutny. Prawdziwy. Nie ma za bardzo co na to odpowiedzieć, wnioski przedstawione w poście są jak najbardziej trafne.
Słuchaj ziom, jeśli faktycznie uważasz, że z tego życia już nic nie będzie i jesteś co do tego absolutnie pewien to faktycznie skończ z tym. Samobójstwo łączy się ze stygmatyzacją i ostracyzmem prostaczków, którzy nie wiedzą czym jest prawdziwa wrażliwość. Każdy sam decyduje o swoim życiu… lub jego końcu.
Samo pojęcie „myśli suicydalne” jest w gruncie rzeczy krzywdzące. Bo jeśli ktoś myśli nad rzuceniem tej bezsensownej egzystencji w cholerę, to niby co w tym złego? A może raczej, co w tym dziwnego? Wydaje się, że normą społeczną jest kurczowe trzymanie się życia bez względu na to jak chujowe by ono nie było. Nie przejmuj się opinią ludzi. Jest jeszcze parę osób, które doceniają marzycieli.
A jeśli już ktoś decyduje się na ten krok, który niewątpliwie wymaga odwagi, to lepiej żeby wybrał najbardziej bezbolesny sposób. Wspomniałeś o narkotykach, ale przejebane stary.
Niemniej pamiętaj, że los bywa przewrotny i czasami moneta może się odwrócić. Sam już musisz sobie ocenić jakie są na to szanse.
Pozdrowienia każdemu, którego imię: majowy wiatr
Nonkonformista
Co ty pierdolisz … W istocie wniosek wysnuć można, iż nie masz pojęcia, co ten koleś przeżywa.
Adam W. , psycholog
Po prostu uważam go za świadomą osobę i nie zakładam z góry, jak co poniektórzy, że napisał ten tekst jedynie pod wpływem jakiegoś impulsu, albo że jego odczucia są fałszywe.
Ktoś niżej napisał, że to co ten chłopak czuje to nie jest on, tylko choroba. Skąd niby takie założenie? Niektórzy po prostu postrzegają rzeczywistość w podobny sposób i mają do tego prawo. Nie każdy jest optymistą i jeśli człowiek widzi świat w czarnych barwach, to zakładanie na tej podstawie, że coś jest z nim nie tak, jest zwyczajnie niesprawiedliwe. Dodatkowo autor napisał, że nie podoba mu się świat, w którym żyje, a w kontekście całej jego wypowiedzi, przypuszczam, że jego własne życie również nie należy do najpiękniejszych. W takiej sytuacji, dlaczego ktoś miałby odmawiać mu prawa do wypisania się z tego?
Nawet rozmawiałem o tej sprawie ze znajomymi w realu i potępili oni mój komentarz. Zasadniczo to przytłaczająca większość ludzi uważa osoby chcące się zajebać za nienormalne lub chore. Społecznie akceptowalne komentarze to jedynie takie – przedstawiające świat jako zajebiste miejsce oraz odwodzące człowieka od „myśli samobójczych”. Wgl cała psychiatria opiera się na tresurze ludzi i robieniu z nich owieczek takich jak pozostałe owieczki, ale to temat na inną, długą rozmowę.
Zresztą ewidentnym dowodem na to jak zidiocone w tej sprawie jest społeczeństwo może być brak przyzwolenia na eutanazje, no i wgl jej niezgodność z prawem. Niech cierpi, ale niech żyje, tak uważa społeczeństwo, a przede wszystkim ustawodawca. Kurwa zajebiście.
A wracając do samego posta to kiedy gadałem o tym ze znajomymi, to widać było, że czują się niekomfortowo i uważają na słowa. Temat tabu. Dlaczego? Nwm. Ja jednak nie zamierzam za wszelką cenę podtrzymywać wszystkich wokół przy życiu, nawet jeśli ktoś tego życia nie chce. Uważam, że ludzie są na tyle świadomymi zwierzętami, że sami mogą sobie o tym decydować. Czy umrzeć, czy też nie.
Na koniec, zdaje sobie sprawę, że to co piszę jest kontrowersyjne i zapewniam, że nie robię tego dla jakichś dymów, czy dramy. To moje faktyczne poglądy i jeśli ktoś się nie zgadza to zapraszam do dyskusji. Chujnia to odpowiednie miejsce na takie rozmowy.
Nonkonformista
PS. Jeśli autor wpisu chce pogadać, to również chętnie pogadam, pod tym lub nowym postem. Wspominałeś, że jesteś muzykiem. Możemy o tym popisać jeśli masz ochotę. Sam gram na pacifice podłączonej do VOXa AC 15. Niezły amp, chociaż ma trochę mało gainu, ale drive pedal załatwia sprawę.
No i trzym się ziom 🙂
Sam pierdolisz. To dobry wpis. Ozdrowieńczy. Orzeźwiający. Ty pewnie wolisz ckliwe i słodko-pierdzące infantylizmy.
Masz racje, swiat jest chujowy. Przy odrobinie samozaparcia i środków można mieć dobre życie.
A jak już musisz się odkurwić to bądź łaskaw nie robić tego o pociąg. Ani o inny środek transporu publicznego; honestly w dupie mam co sie z Tobą stanie (choć oczywiście życzę Ci jak najlepiej; to nic nie kosztuje) ale jak pomyślę o staniu w miejscu przez 3h bo jakiś śmieć nie ma za grosz godności nawet w śmierci to mam ochotę pomóc wyprawić się na drugą stronę.
A nie jest tak że jesteś po prostu osobą wrażliwą?
Nie myl tego ze słabością. Powiem ci coś kolego. Mam te 10 lat więcej od Ciebie a mam to samo poczucie co ty, z tym że nie mam już myśli ,,s,,
Leczyłem się na depresję i mieszane zaburzenia osobowości, zaburzenia lękowe i bóg wie co jeszcze tam miałem.
Przygodę właśnie z leczeniem zacząłem ot w twoim wieku właśnie. Jest o wiele lepiej.
Proponuję iść do dobrego psychiatry i tym samym jednocześnie na terapię, być może terapię uzależnień.
To co teraz czujesz to nie jesteś ty, tylko ta choroba tak to pokazuje, jakbyś miał czarny filtr na oczach, wszystko źle, wszystko hujowo, beznadzieja. Skąd ja to znam…
Proponuję podjąć leczenie u właściwego specjalisty.
I decyzję musisz podjąć sam
Skoro jesteś muzykiem, to napewno jesteś dobry i wrażliwy, zbyt wrażliwy na ten zgniły, marny swiat. Masz rację, większość ludzi to zakłamane hieny, walczące o kasę. Tylko kasa jest ważna, wszelkie inne wartości dawno zatracone. Jak lojalność, braterstwo, solidarność. Dlatego tu się nie ODNAJDUJESZ, bo coraz trudniej tu żyć. Pomyśl też o rodzicach, czy rodzeństwie gdy ciebie zabraknie. Czy chcieliby żebyś się zabił? Napewno nie. Jeśli umiesz grać na gitarze czy śpiewać, to może jakiś zespół załóż. Wiele ważnych twórców zaczynało od zera przecież. Powodzenia chłopcze!
„Nikt tylko Ty” – Charles Bukovsky