Rodzimy się, po pewnym czasie, zaczynamy uzyskiwać świadomość. Uczymy się życia. Zaczynamy mieć wartości, zależności i zobowiązania. Tworzymy własną historię, własny świat. Tyle rzeczy i tylu ludzi jest ważnych, tyle spraw wymaga uwagi. Mamy poglądy, oceniamy i wydajemy opinie. Kochamy i nienawidzimy, czujemy. Potem starzejemy się i umieramy. Zostaje po nas pamięć i łzy tych, co zostali. Z czasem jednak i oni odejdą. Odwieczna machina życia, która bez śmierci, nie mogłaby istnieć. Wracają wspomnienia, migawki z przeszłości, kiedy wszystko było proste, kiedy byliśmy szczęśliwi. Stary świat, każdy pielęgnuje w sobie; jakąś jego cząstkę a każda taka cząstka jest inna, inne zawiera twarze, sytuacje i emocje. Inny czas. Mają jednak wspólną cechę. Dla każdego są jednakowo cenne i podobne wywołują emocje. Dbajcie o wspomnienia bo tylko one, są z nami do samego końca.
Zatrzymaj się czasem i obejrzyj za siebie
2023-10-12 07:2525
0
Ja nie lubię wspominać, bo to odległa przeszłość, nie prawdziwa, nie mająca nic wspólnego z teraźniejszością. Ponadto przypomina jak się zestarzelismy i jak nic nie znaczymy. Także właściwie wspomnień też nie ma.
wspomnienia to najważniejsze co nam pozostaje zapamiętujemy te najbardziej wzruszające płynące z glebi serca jedyne i niepowtarzalne – dj kris manieczki
Chyba, że masz demencję.
A ja mam to w dupie