Dobra, zacznę od tego, że każdy mój dzień jest taki sam, nie ma dla mnie znaczenia czy to jest poniedziałek, wtorek… i tak dalej, bo po prostu każdy jest tak samo fatalny jak poprzedni i następny. Sobota i niedziela są czasami wyjątkami, ale też rzadko, różnią się tylko tym, że nie muszę iść do roboty. Mianowicie, każdy dzień u mnie zaczyna się cholerną pobudką o 6.00 i chociaż rzygać mi się chce na sam dźwięk budzika, to potulnie wstaję i staram się zachować jako taki optymizm. Następnie mycie, ubieranie się na gwałt, żeby zdążyć do pracy. Potem zadowolony, czekam spokojnie na autobus, uśmiecham się do ludzi stojących ze mną na przystanku i myślę sobie „Grunt to pozytywne myślenie, a będzie dobrze”. No i przyjeżdża autobus. Zapchany jak zwykle. I zaczyna się, ludzie, do których tak życzliwie się przed chwilą uśmiechałem, rzucają się na mnie, popychają na wszystkie strony, żeby tylko wyprzedzić mnie w zawodach o wolne siedzenie. I tak zawsze stoję. Ale dobra, myślę sobie-to nic, postoję, wyjdzie mi na zdrowie, wzmocnię nogi;) Przychodzę do roboty, a tu już od progu wita mnie krzywa i wiecznie niezadowolona morda mojego szefa. Ale ja dalej wierzę, że dzień może być udany. W pracy urwanie głowy, ale oczywiście wszystko spada na mnie i jak coś jest źle, chociaż to nie moja wina, to i tak mam przerąbane. Jakbym chciał się tłumaczyć, to już mnie nikt nie słucha, a „jak się nie podoba, to szukaj gdzie indziej roboty, jest masa ludzi na twoje miejsce”. I odchodzę potulnie jak baranek. Przychodzę do domu, już nieźle zmęczony, wierząc, że może chociaż wieczorem odpocznę, spędzę sobie miło czas. Skądże znowu, błędne założenie. Sąsiad właśnie robi remont, który miał trwać nawiasem mówiąc miesiąc, a trwa już prawie rok. Sam wierci, kiedy tylko mu się zachce, szura meblami, itp. Zwariować można! A jak mu coś powiem, to on mi na to, że dopiero o 22.00 jest cisza nocna, a jak mi się coś nie podoba to moja sprawa. Chujnia, jak tu żyć normalnie i cieszyć się z życia… nie da się!!! Nosz kurwa nie da!
ja mam swój biznes , w tym miesiącu pomimo znacznych wydatków i inwestycji nie zarobiłem nic 🙁
głosujcie dalej na Tuska!
Znam ten ból. Dzień wypłaty to dla mnie wielkie święto. Zarabiam jeszcze gorzej (1000zł/pełen etat) i już mam od tego taki nawyk, że dodaję w pamięci ceny kolejno wkładanych do koszyka produktów, żeby nie było niespodzianki przy kasie.
witaj w POlandii
Ja też mam swój biznes.Ćwierć banki zainwestowane i też bez wypłaty znowu. Dlatego siedzę na chujni. Ale cierpliwi zostaną nagroddzeni, więc się nie martw kolego z ad.1;)
@2 – tia, lepiej na piś – koń by się uśmiał
do 6 od 2: to se na sld zagłosuj
Ja mam swój biznesik-jestem na plusie,wypłaty biorę często a nie raz w miesiącu(raczej wynagrodzenia za dzieło),i nie narzekam.W Polsce da się żyć całkiem nieźle,ale nie na jebanym etacie.
Tylko Korwin-Mikke.